Πώς μπορείτε να καθορίσετε την προστατίτιδα; Αυτή η ερώτηση καλείται συχνά στους γιατρούς. Σύμφωνα με τους γιατρούς, είναι δυνατόν να εντοπιστεί η φλεγμονώδης διαδικασία στον αδένα του προστάτη μόνο με μια ολοκληρωμένη εξέταση.
Για να γίνει μια διάγνωση, πραγματοποιείται μια προφορική εξέταση και μια φυσική εξέταση. Επιπλέον, ο γιατρός προβλέπει οργανικές και εργαστηριακές εξετάσεις στον ασθενή. Με βάση τα δεδομένα που λαμβάνονται, γίνεται η τελική διάγνωση και επιλέγονται οι τακτικές θεραπείας.
Η προστατίτιδα μπορεί να εξαλειφθεί ή να εξαλειφθεί χειρουργικά. Η προτεραιότητα είναι πάντα μια φαρμακευτική θεραπεία. Οι χειρουργικές παρεμβάσεις συνταγογραφούνται μόνο εάν αναπτύσσονται αποστήματα, συμπλήρωμα ή άλλες επιπλοκές.
Ποια συμπτώματα είναι η προστατίτιδα εγγενή;
Η προστατίτιδα είναι μια ασθένεια στην οποία ο σίδηρος του προστάτη είναι φλεγμονώδης. Σε αυτή την περίπτωση, το σώμα μπορεί να αυξηθεί σε μέγεθος και πρήξιμο. Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης των φλεγμονωδών διεργασιών, εμφανίζονται δυσουρικές διαταραχές, προκύπτουν η ποιότητα του σπερματοζωαρίων και οι σεξουαλικές διαταραχές.
Πώς μπορεί κάποιος να εντοπίσει την προστατίτιδα στους άνδρες και να τις διακρίνει από άλλες παθολογίες; Όλα είναι πολύ απλά επειδή αυτή η ασθένεια έχει χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά. Δυστυχώς, η ασθένεια μπορεί να ρέει ασυμπτωματική για μεγάλο χρονικό διάστημα, επομένως συχνά διαγιγνώσκεται στα μεταγενέστερα στάδια.
Επομένως, τα ακόλουθα σημάδια είναι η προστατίτιδα εγγενή:
- Διαταραχές Dizurian. Η ασθένεια είναι σε θέση να εκδηλώσει τον εαυτό σας με συχνή ούρηση, διαλείπουσα ούρηση και ακόμη και με αποθήκευση ούρων. Τη νύχτα ο ασθενής βασανίζεται με εσφαλμένη ούρηση. Μετά την εκκένωση της ουροδόχου κύστης, μπορεί να συμβεί αίσθημα ελλιπούς εκκένωσης.
- Πόνος. Το βήμα πονάει στην προστατίτιδα. Η σοβαρότητα του συμπτώματος κατά τη διάρκεια της ούρησης και κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ενισχύει. Ο πόνος μπορεί να μεταδοθεί στους όρχεις, στο κάτω μέρος της πλάτης και στο πέος.
- Δυσκοιλιότητα. Παρατηρούνται στη χρόνια μορφή στάσιμης προστατίτιδας.
- Παραβίαση της σεξουαλικής λειτουργίας. Η αποτελεσματικότητα και η λίμπιντο, πρόωρη εκσπερμάτιση, εμφανίζονται σε ασθενείς. Συμβαίνει ότι αντίθετα, ένας άνθρωπος είναι δύσκολο να τελειώσει το σεξ. Η σοβαρότητα του οργασμού με προστατίτιδα μειώνεται.
- Η εμφάνιση αίματος ή βλέννας στα ούρα. Ταυτόχρονα, μπορεί να εμφανιστεί σοβαρή φαγούρα στην ουρήθρα κατά τη διάρκεια της ούρησης. Αυτά τα συμπτώματα παρατηρούνται με βακτηριακή μορφή της νόσου.
- Μείωση των ποσοτικών και ποιοτικών δεικτών του σπέρματος.
- Ένα αίσθημα ναυτίας, ρίγη, πυρετός, γενική αδυναμία, επίχρισμα στο σώμα. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι χαρακτηριστικά της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας.
Σπουδαίος! Εάν εμφανιστούν τα προαναφερθέντα σημάδια, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ουρολόγο.
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Φυσική επιθεώρηση και προφορική εξέταση
Λαμβάνουμε υπόψη το ερώτημα πώς μπορεί να εντοπιστεί η προστατίτιδα στους άνδρες. Πρώτον, ο ασθενής πρέπει να συμβουλευτεί έναν ουρολόγο. Ο γιατρός εξετάζει αναγκαστικά το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και δείχνει αν ο άνθρωπος είχε χρόνιες ασθένειες του γονιδιολογικού συστήματος.
Πρώτον, πραγματοποιείται φυσική εξέταση του προστάτη. Ο γιατρός χρησιμοποιεί το δάχτυλο στον πρωκτό του ασθενούς και ελέγχει το σίδερο. Η διάκριση ενός υγιούς προστάτη από τον ασθενή είναι πολύ απλή. Όταν το όργανο είναι φλεγμονώδες, τα ιατρικά διαπιστώνει ότι το πάγκρεας είναι πρησμένο και έχει μια ετερογενή δομή. Κατ 'αρχήν, είναι ήδη δυνατό σε αυτό το στάδιο να διαγνώσουμε την προστατίτιδα.
Προκειμένου να ληφθεί μια ακριβής κλινική εικόνα, πραγματοποιείται μια προφορική έρευνα. Ο ουρολόγος απεικονίζει:
- Ποιος τρόπος ζωής οδηγεί ο ασθενής;
- Πόσο καιρό εμφανίστηκαν τα συμπτώματα της προστατίτιδας.
- Υπήρχαν προηγουμένως μολυσματικές/ιογενείς ασθένειες.
- Ποια είναι η ανησυχία για την εργασιακή δραστηριότητα του ασθενούς;
- Αν ο ασθενής έχει μεταφέρει εργασίες στις οποίες διεξήχθησαν παρεμβάσεις στα όργανα της πισίνας.
Σπουδαίος!Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει μια φυσική εξέταση του όσχεου. Ο γιατρός κατευθύνει το μέγεθος του όσχεου, το σχήμα και τη συνέπεια του καθώς και την κινητικότητα των όρχεων.
Οργανική διάγνωση
Προκειμένου να εντοπιστεί η προστατίτιδα, απαιτείται αναγκαστικά η οργανική διάγνωση. Το κύριο διαγνωστικό συμβάν είναι μια υπερηχογραφική εξέταση (υπερηχογράφημα) του προστάτη.
Το υπερηχογράφημα πραγματοποιείται με διαφορετικούς τρόπους. Το όργανο μπορεί να εξεταστεί μέσω του μπροστινού κοιλιακού τοιχώματος ή με εξειδικευμένο αισθητήρα διατομής. Εάν χρησιμοποιείτε τον αισθητήρα, μπορείτε να πάρετε μια πιο ακριβή κλινική εικόνα.
Εκτός από τον υπερηχογράφημα, μπορούν να διοριστούν:
- Ουροφλομομετρία.
- MRI prostata.
- CT prostata.
Σπουδαίος! Σε περίπτωση υποψίας καλοήθων/κακοήθων όγκων, ο ασθενής μπορεί να συνιστάται σε βιοψία του αδενικού οργάνου.
Εργαστηριακή έρευνα
Με τη φλεγμονή του προστάτη, πρέπει να διεξαχθούν αρκετές δοκιμές. Τα εργαστηριακά διαγνωστικά θα καταλάβουν ποιες ακριβώς παθογόνες διεργασίες έχουν προκληθεί στο αδενικό όργανο και εάν η προστατίτιδα στην περίπτωση αυτή έχει βακτηριακή/μολυσματική φύση.
Πρώτα απ 'όλα, οι ασθενείς συνταγογραφούνται μια εξέταση αίματος σε PSA - ένα ειδικό για τον προστάτη αντιγόνο. Μια ανάλυση είναι απαραίτητη για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει προδιάθεση για DHCS/καρκίνο. Συνήθως το επίπεδο του σκύλου πρέπει να αγωνίζεται για μηδέν.
Εκτός από τις εξετάσεις αίματος στο PSA, συνιστάται:
- Σπερματοζωάριο.
- Γενική εξέταση αίματος.
- Κυτταρολογική, γενική και βακτηριολογική ανάλυση ούρων.
- Πάρτε ένα επίχρισμα από την ουρήθρα.
- Μελέτησε την έκκριση του παγκρέατος.
- Έρευνα από την PCR.
Σπουδαίος! Με βάση τα δεδομένα που λαμβάνονται, ο γιατρός μπορεί να κάνει την τελική διάγνωση και κατά συνέπεια να επιλέξει την τακτική της θεραπείας.
Πώς αντιμετωπίζετε την προστατίτιδα;
Με την ανίχνευση της φλεγμονής του προστάτη, όλα είναι εξαιρετικά σαφή. Τώρα ας εξετάσουμε τις μεθόδους για τη θεραπεία της προστατίτιδας. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, υπάρχουν δύο τρόποι επίλυσης του προβλήματος - για την υποβολή συντηρητικής ή χειρουργικής θεραπείας.
Η χειρουργική επέμβαση συνταγογραφείται εάν συνοδεύεται η προστατίτιδα επιπλοκών όπως η DGPZ, το απόστημα, η κατακράτηση ούρων, η ανουρία, η εμφάνιση των λίθων στο αδενικό όργανο. Χρησιμοποιούνται τρεις κύριες μέθοδοι - προστατεκτομή, προσταταταρισμός και θεραπεία με λέιζερ.
Η συντηρητική θεραπεία προτιμάται καλύτερα και χρησιμοποιείται στις περισσότερες περιπτώσεις. Προσφέρει:
- Κάντε έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Ο ασθενής πρέπει να καταλάβει ότι οι κακές συνήθειες επιβραδύνουν τη διαδικασία αποκατάστασης. Πρέπει να απορρίψουμε τα τσιγάρα και το αλκοόλ για πάντα.
- Ισορροπημένη διατροφή. Σε περίπτωση ουρολογικών ασθενειών, θα πρέπει σίγουρα να τηρήσετε μια δίαιτα. Συνιστάται η απομάκρυνση των πιάτων λίπους, των ημι -χοσιδιακών προϊόντων, του γρήγορου φαγητού και του παράγοντα τηγανίσματος από τη διατροφή. Τα ανθρακούχα ποτά απαγορεύουν επίσης τα ποτά επειδή προκαλούν εντεροποιήσεις, οι οποίες δεν είναι χρήσιμες στην προστατίτιδα.
- Επίσκεψη φυσιοθεραπευτικών μεθόδων. Μπορείτε να απαλλαγείτε από φλεγμονώδεις διεργασίες μέσω του βελονισμού, της moxotherapy, της ηλεκτροφόρησης, του μασάζ UVT και της Ταϊλάνδης. Το μασάζ προστάτη είναι επίσης πολύ χρήσιμο.
- Αποφεύγοντας την υποθερμία επειδή είναι η κύρια αιτία της στάσιμης προστατίτιδας.
- Πάρτε ορισμένα φάρμακα κατά της προστατίτιδας. Τα αντιβιοτικά, τα βιοργανοποιητικά πεπτίδια, τα πλοία Alfa-1-Nebane, τα NSAIDS, τα modos κατά του SPAS και οι φυτοπρεστίες προδιαγράφονται.
- Οδηγήστε μια πλήρη σεξουαλική ζωή (αν είναι δυνατόν). Όταν ένας άνθρωπος υπόκειται σε σεξ, μπορεί να πάρει και πάλι την προστατίτιδα μετά τη θεραπεία. Η σεξουαλική δραστηριότητα με φλεγμονή του παγκρέατος θα είναι χρήσιμη. Το κύριο πράγμα είναι η χρήση της πρόληψης του φραγμού.
Επιπλέον, οι ασθενείς μπορούν να εφαρμόσουν μεθόδους λαϊκής θεραπείας. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προσθήκη. Με τη φλεγμονή του παγκρέατος, είναι χρήσιμο ένα αφέψημα του Aspen, του μέλι, οι μικροκλάνοι με χαμομήλι.